Categoriearchief: Gedicht

Gilbert van SchoonbekeStichter van Veenendaal?Invloedrijk zakenmanReden voor feest Nee toch, nu komen erGilbertdeskundigenZeggen dat Gilbert hierNooit is geweest

De winterzon werpt nog haar laatste stralenDe schemer komt, de avond valt al vroegToch zal ik in het duister niet verdwalenIk weet de weg en er is licht genoeg Ook als de nacht valt, voel ik me hier thuis En … Lees verder →

Herinner je hoe in de avondluchtDe zwermen kleine zwarte vogels kwamenDe draad waarop zij elk hun plek innamenWerd rustpunt in een wervelende vlucht Herinner je een februaristormHet onheilspellend klaaglijk fluitenDe wind joeg dreigend door de stalen ruitenIneens leek dan zo’n … Lees verder →

Ik wandel nu al weken in gedachtenNa elke bocht ligt er een vergezichtMet nieuwe perspectieven, ander lichtDat helpt de harde schaduwen verzachten Al wandelend heb ik terrein betreden Nog onontgonnen, onbekend met mijn bestaan Waarin ik aarzelend ben voortgegaan Ik … Lees verder →

Hoera, om acht uur gaat het weer beginnen!De eerste bouwsels zijn al bijna klaarEn met wat hulp van vrienden en vriendinnenWordt dit het allermooiste van het jaar Een week vol hamers, zagen, spijkers, houtBij Bouwdorp is het feest voor iedereen … Lees verder →

Zo’n acht jaar kwam je hier – misschien wel negen Week in, week uit zat jij hier in de klas Nog even, en dan hoeft dat dus niet meer Hier heb je taal en rekenen gekregen En volgend jaar komt … Lees verder →

Er wordt oneindig veel geschreven Het meeste blijft niet lang bewaard Dat ligt dan doorgaans aan de aard Een appje heeft geen eeuwig leven De meeste taal wil niet beklijvenDat geldt voor social mediaMaar zelfs op WikipediaKan iemand zó je … Lees verder →

Voorbijgestreefd door de technologie Computers die je hele leven meten Door plaatsbepaling en biometrie Alexa wil van alles van je weten Cortana vult je zinnen foutloos aan En Siri helpt je niks meer te vergeten Het brengt een schijnbaar zorgeloos … Lees verder →

Verdwenen is het oude veen Waarmee dit dorpje ooit begon We groeven ons er dwars doorheen En vormden zo ons eigen land Met baggerbeugels in de hand Waardoor de grond als rook verdween Het was een zwaar en klein bestaan … Lees verder →

Twee weken heb je kunnen exposeren Hoe jij gevormd hebt wat je had bedacht In foto, beeldhouwwerk en schilderij Onstuimig is de drang om te creëren Alleen begrensd door je verbeeldingskracht Of hooguit door de maten van het linnen Jouw … Lees verder →