Voor Joyce

Zie hier, bewijs van jouw bestaan:
Alsof ze daar al jaren hoorden
Jouw mooie, zelfgekozen woorden
Waaraan je niet voorbij kunt gaan

Dit zijn de klanken van je dromen
Beweeglijk als een vlammend vuur
Nu vastgeklonken op de muur
Voor ieder die hier langs zal komen

Zo vastgepind lijkt het verstard
Maar als een vlinder op de winden
Zal dit gedicht een plekje vinden
In elk geopend mensenhart

Zo ben jij mens in al je zinnen
Jij brengt wat buiten is naar binnen

Voorgedragen op 16 december ter gelegenheid van de onthulling van een gedicht van Joyce Willemse door ‘Gedichten op Muren’ in de Hoogstraat. 15 december 2017.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Voor Joyce

Bladmuziek

Opzij, het blaasensemble komt eraan
Hun woest geloei is al van ver te horen
In strakke linie schrijden ze naar voren
Ze zijn door niets en niemand te verslaan

Geen mens kan nog een zinnig woord verstaan
Ook zij niet, met die doppen op hun oren
Ze laten zich door weer of wind niet storen
Hun echelon zal blazend voorwaarts gaan

Hun instrumenten wervelend paraat
Zo wordt de buurt van bladafval bevrijd
Maar vluchtig is hun smetteloze spoor

Als Sisyphos gaan zij voor altijd door
Eén zuchtje wind – ’t is lucht en ledigheid –
Daar dwarrelt al hun werk weer over straat

Italiaans sonnet bij het schijnbaar onbegonnen werk van gemeentelijke bladblazers, 11 november 2017; gepubliceerd in de Rijnpost van 15 november 2017.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Bladmuziek

De winnaar is… (Cultuurprijs 2017)

De namen zijn genoemd, nu wordt het stil
Bedrieglijk als het oog van een orkaan
Er is maar één ding dat je horen wil
– Hoe kan de tijd ineens zo langzaam gaan?

Gespannen als een veer is heel je wezen
En je gedachten nemen eigen vlucht
Als acrobaten hangen tussen twee trapezen
Verwachting en verzuchting in de lucht

Je slikt de stilte uit je droge keel
Het leven vloeit je bonkend door de oren
Niets zeggen nu, want alles is te veel
Je wil alleen nog maar het antwoord horen

Een enerverende gebeurtenis
Het klinkt zo simpel: ‘En de winnaar is…’

Voorgedragen op 3 november 2017 ter gelegenheid van de uitreiking van de Cultuurprijs Veenendaal 2017. 

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor De winnaar is… (Cultuurprijs 2017)

Kom binnen (bij de Kunstroute)

Kom verder, blijf niet langer wachten
Vandaag mag jij hier binnen komen
Hier zijn voor jou al mijn gedachten
Zoek maar een plekje in mijn dromen

Kom maar en let niet op de rommel
Niet elk ideetje laat zich vangen
Maar ook wat eindigt in gefrommel
Mag hier nog even blijven hangen

Hier vorm ik met mijn eigen hand
De felle beelden uit mijn hoofd
De vonken van mijn kloppend hart

Hier ligt het tussen wit en zwart
Precies zoals het was beloofd
De werkplaats van mijn dromenland

Geschreven ter gelegenheid van de jaarlijkse Kunstroute Veenendaal. 29 september 2017. Gepubliceerd in de Rijnpost, 4 oktober 2017.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Kom binnen (bij de Kunstroute)

Turf steken

Met baggerbeugels door het water heen
Op zoek naar telkens nieuwe lagen veen
Om die gedroogd als turven te verbranden
Waardoor de grond hier dus als rook verdween

Aak

Hier op de Veense vaarten zag je vaak
Een platte schuit, die noem je ook wel ‘aak’
Daar kon een boer van alles mee vervoeren
Die had toen al een bootje van de zaak

De Oude of St. Salvatorkerk

Je hele leven ben je aan het werk
En aan het einde wacht daar kalm en sterk
Al eeuwenlang de stevige gestalte
Van de Salvator – nu de Oude Kerk

Schaap

De herder onderdrukt een grote gaap
Hij telt zijn handel: schaap na schaap na schaap
Het grasland is gevuld met witte wolken
Zijn dromenland wordt nu gevuld met slaap

Spinnewiel

Met één voet op het plankje, in de maat
Een wiel dat snorrend in de rondte gaat
De spinster met haar vliegensvlugge handen
Draait witte vlokken wol tot dunne draad

Standaardmolen

Twee molens in het dorp, is dat niet veel?
Het Veen had niet alleen een Gelders deel
Maar ook een Stichts, en dat ging niet goed samen
Dus maalde ieder elk zijn eigen meel

Bijenkorf

Het ruikt hier fijn naar bloesem en naar hei
Daar danst een zomerzotte honingbij
Van bloem naar bloem en dan de korf weer binnen
Want op de bijenmarkt is toegang vrij

Sigaar

Geef door die bladeren, en vouw en rol!
De mallen moeten liefst vandaag nog vol
Het klonk zo simpel: thuis sigaren maken
Maar als dit lang zo doorgaat, draai ik dol

Lampion

Straks valt de avond, werken kan dan niet
Zo donker dat je bijna niets meer ziet
Dan wordt het tijd een lichtje aan te steken
Vanavond vieren wij weer Lampegiet

Schoorsteenpijpen

De schoorsteenpijp die zich hier fier verhief
Was voor de industrie heel productief
Waardoor de Veense welvaart op kon stomen
De vuile lucht – die namen we voor lief

Kwatrijnen bij de tien drijvende objecten, gemaakt door leerlingen van CSV Het Perron.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor

Tijdlijn

Hier liggen onze bakens in het water
Ze drijven op de golven van de tijd
Weerspiegelen herinnering voor later
Een stalen canon van voortvarendheid

Al raakt je eigen tijd misschien op drift
De tijdlijn kabbelt kalm in het kanaal
Zie: de geschiedenis van Veenendaal
Ligt hier voor altijd in je hart gegrift

Geschreven en voorgedragen ter gelegenheid van de opening van de historische route van tien drijvende objecten in de Grift, die samen de geschiedenis van Veenendaal verbeelden, gemaakt door leerlingen van CSV Het Perron, maandag 18 september 2017.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Tijdlijn

Lampegiet

Vanavond vieren wij weer Lampegiet
Een vrolijk feest dat stamt uit vroeger tijden
Met lichtjes om het donker te bestrijden

Nu wordt het donker, maar dat hindert niet
Wij hebben licht om hoop mee te verspreiden
Vanavond vieren wij weer Lampegiet

Al hoor je veel van onheil en verdriet
En lijkt het duister zich steeds uit te breiden
Wij willen ons er niet door laten leiden
Vanavond vieren wij weer Lampegiet

Geschreven ter gelegenheid van Lampegietersavond op 18 september 2017.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Lampegiet

Proef Cultuur 2017

Herfstconcert

Mijn tante is een ware drama queen
Het minste snaargeluid doet haar al snikken
En zij hoeft maar een violist te zien
Dan staat ze al haar tranen weg te slikken

Dat grienen is nog niks bij haar geklaag
Nu hangt ze jammerend aan het loket:
In het concertprogramma van vandaag
Ontbreekt haar favoriete strijkkwartet

Haar man, mijn oom, staat kalmpjes aan haar zijde
Een bioloog, wat nuchterder van aard
Hier minder thuis dan in een bloemenweide
Klopt troostend op haar hand en zegt bedaard:

‘Ach lief, precies zoals ik gister zei:
’t Seizoen van de viooltjes is voorbij’

Dal segno

De wereld kan vannacht vergaan
Maar de muziek gaat altijd door
Er komt geen eind aan haar bestaan
De wereld kan vannacht vergaan
En kom je bij het einde aan –
Vanaf het teken weer van voor
De wereld kan vannacht vergaan
Maar de muziek gaat altijd door

Geschreven en voorgedragen ter gelegenheid van de presentatie van ‘Proef Cultuur Veenendaal 2017’ op het Kees Stipplein.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Proef Cultuur 2017

Dag burgemeester (bij het afscheid van Wouter Kolff)

Dag burgemeester, namens allemaal
Bedankt voor wat u deed in raad en daad 
Als burgervader voor de man op straat
Met open oog en oor voor elk verhaal
U zette steeds ons mooie dorp centraal
Bij iedere gebeurtenis paraat
Dag burgemeester
 
Als magistraat was u hier magistraal
Een voorrecht dat nu dus naar Dordrecht gaat
Daarom nog één keer voor u ons verlaat
Bedankt voor wie u was voor Veenendaal
Dag burgemeester
 
Rondeau prime bij het afscheid van burgemeester Wouter Kolff in september 2017; Kolff wordt burgemeester van Dordrecht. Gepubliceerd in de Rijnpost van 6 september 2017.
Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Dag burgemeester (bij het afscheid van Wouter Kolff)

Diverse versjes (presentatie Parade der Poëten)

Ontploffing gasfabriek 1954

Het dak is van de gasfabriek gerukt!
Een bleke medewerker zegt bedrukt:
‘Ik eet al zeven weken bruine bonen
Misschien kwam dit wel door mijn restproduct…’

Schoorsteen bij de Cultuurfabriek

Eens werd ik als fabrieksreliek beschouwd
Die aandacht lijkt helaas alweer verflauwd
Ik word beschaduwd door appartementen
Ze hebben me volledig ingebouwd

Op het Kees Stipplein

Veenendaals Brouwerspoort
Grootsteedse inbreiding
Woningen, winkels
Een gracht en een plein

Cultureel middelpunt:
Stadsdichterswedstrijden
Horen natuurlijk op
’t Stipplein te zijn

Op een goudwinde

Een visje in de Brouwersgracht
Heeft net eens stevig nagedacht
‘Ik ben straks wel verleden tijd
Maar dit wil ik nog even kwijt
Aan wie ook maar mijn naam verzon:
’t Is niet goudwinde, maar goudwón!’

Deze versjes – twee kwatrijnen, een ollekebolleke en een trijntje fop –  schreef ik ter gelegenheid van de gedichtenwedstrijd ‘Parade der Poëten’, waar ik een voordracht hield over versvormen.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Diverse versjes (presentatie Parade der Poëten)