De winterzon werpt nog haar laatste stralen
De schemer komt, de avond valt al vroeg
Toch zal ik in het duister niet verdwalen
Ik weet de weg en er is licht genoeg
Ook als de nacht valt, voel ik me hier thuis
En onderweg word ik verlicht door het geflonker
Tienduizend lichtjes leiden mij naar huis
Ik vind mijn weg wel, nergens is het donker
Ineens word ik omstraald door blauwig licht
En rode letters dwingen me tot staan
Ik staar verschrikt in een gefronst gezicht
De wijkagent kijkt mij bestraffend aan
‘Je kunt het leuk vertellen, echt heel goed
Maar zorg eens dat je fietslicht het weer doet!’