Theater

Ik ga naar het theater en neem mee:

Mijzelf, een goed bedoelde mening,

Ik koop ter plekke wel wat zouts of zoets,

Misschien een extreem hoge hoed

Om degene achter mij te plagen.

Nee, laten we het daar maar niet op wagen.

Gelach, getraan,

De eenvoud van het spel spreekt het meervoud aan.

Verder veel blablabla en muziek, ik knik mijn hoofd,

Stoot mijn buurman aan;

Ik zit op het puntje van mijn stoel, helemaal vooraan.

Ik durf het haast niet te denken, maar:

Wat moet een publiek zonder een

Theatraal bestaan?

Willemijn Reijmes-Hannessen

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Theater

Intermezzo

Rust,
Stilte, pauze met
Een gezicht.
Zit al veel te lang terwijl
Ik wil staan,
Want ik moet zo nodig
Drinken en vertellen
Wat ik er tot nu toe van
Vind; vind ik er eigenlijk wel wat van.
Ik vind heel veel als ik zoek,
Coulissen die verscholen gaan achter
Acteurs en zangeressen, in kledij, een vieze make- up doek,
Een andere invals
Hoek, in alle hoeken zoeken.

De lichten vertellen een verhaal,
De muziek ook,
Oke nu is de noot echt hoog.
Noten, borrelnoten, wijntje
Precies waar ik zin in heb.
Rust, focus;
Die stoelen zitten echt wel als gegoten.
Veel te veel stilte, pauze?
Zal ik nu al olie op het vuur gooien
Of nog even wachten
Tot iedereen lacht om een bedoelde grap
En het langzaam donker wordt,
De kunst gluurt om de hoek,
Mijn woorden raken een voor een zoek.

Het wordt langzaam licht op de gang,
En dat is fijn, want er is geen betere plek om van de
Lampen te (gen)ieten.

Willemijn Reijmes-Hannessen

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Intermezzo

Veel ijsend

De bloesemblaadjes dwarrelen
als sneeuwvlokjes door de straten;
de zon tuurt door haar rolluiken
en laat zich zo nu en dan

gaan

we gauw het zand opzoeken? De schelpen
horen fluisteren? Dag dutten, strand tussen je oren
horen; wegsmelten als ijsjes? Want
De zon snelt weg,
smeert ‘m.

Willemijn Reijmes-Hannessen
Dit gedicht is op woensdag 15 mei 2024 gepubliceerd in De Rijnpost.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Veel ijsend

Vuurverlangen

Kijk uit, kijk
uit de toren
 
en zie:
 
Hier brandt
verlangen
 
van
hoog laaien-
de vlammen
 
in een vuur-
zee van groen
 
waar vleermuizen huizen
en vogels al fluitend
hun nesten bouwen
waar kinderen spelend
verhalen delen van
slangen die hier ooit
echt, ja echt?
 
Blus mij niet
 
Maar wakker
mij aan
 
en sus me
met de gedachte
 
dat alles
altijd opnieuw
uit as zal herrijzen.

Sanne Heymann

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Vuurverlangen

Glanzend bord

Scherven zijn niets meer dan gestuiter uit het verleden,
luider klinkt het, meer verstaanbaar dan
ooit;
kan gouden lijm jou redden of:
val je op de grond, ben jij de vis
aan de hengel,
de takken waaraan gehangen wordt.

Het diepe, daar waar je
schuin wordt afgesneden,
in water gekneed, misschien afgestompt,
totdat je glimt als nooit tevoren.
Adem happend, glanzend wit, met bloemen zacht.
Veerkracht
bestaat zolang jij af en toe
te kort komt.

Willemijn Reijmes-Hannessen
Dit gedicht is geschreven ter gelegenheid van de afsluiting van Beeldend Veenendaal 2024

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Glanzend bord

Dichter bij een winnaar

Links in thema, rechts vrij werk,
kies een foto, 2D en een beeld.
Vervolgens een expositie van diverse scholen,
en ook daar een winnaar; zo u wilt.

Linksaf, gebroken, barsten, bloemen,
een veer die het ‘zijn’ meer waarde geeft,
tegenover een verweerde vrouw
het gezicht van zij die het leven gezien heeft.

Na een hoofd in ketenen,
pijn die achter ons ligt,
sta ik oog in oog met een bizon,
en bedenk mij: men wenst ook nog een gedicht

Gaat het over een nijlpaard,
een glimlach van de vorstin,
de stad Londen, een meisje uit china,
of schrijf ik de avond op Texel er in?

En zij die het leven als uitdaging zien?
of het leven juist als een hard gelag,
waar een qr-code wenkt,
omdat je daarvoor doneren mag.

Het is niet te doen om een keuze te maken,
tussen vlammen, gebrokenheid,
tussen leed en liefde,
nostalgie of een goede tijd.

Het is onmogelijk om te stellen,
wie het beste is van allemaal,
het komt te dicht bij mijn gevoel,
ver weg van een universele taal

Langs de uitdaging van het leven,
het spel, de droom, loop ik door,
ik staar nog een keer naar het blaadje,
en geef een niet-persé-voorkeur door

En twijfel of ik het wil afgeven,
maar zeg dat ik een keuze heb gemaakt.
Beeldend Veenendaal kent wat mij betreft geen winnaar,
maar heeft met al zijn deelnemers
dit gedicht misschien wel veel te lang gemaakt.

Wilco van Doorn
Dit gedicht is geschreven ter gelegenheid van de afsluiting van Beeldend Veenendaal 2024

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Dichter bij een winnaar

Puberteit

Tussen de studieboeken op tafel
En de cola zonder prik
Vind ik flarden thuis
Weggewaaid door de wind van mijn puberteit

Tussen het geschreeuw
En goede bedoelingen die niet aankomen
Vind ik flarden thuis
Wat het ooit was, is niet meer

Ze begrijpen mij niet
En toch wil ik hier zijn
Als het even zwaar wordt
Omdat ik het allemaal zelf moet doen

De flarden raap ik op
Voeg ik samen
Plak ik aan elkaar
En ooit wordt het weer thuis
De warmte en liefde

Het warme bord eten
De filmavond
Het spelletje
De autorit
De fietstocht
De vakantie
Het lekkere broodje
De knuffels
Hoe was het op school vandaag
De tranen, het troosten

En als ik alles bij elkaar heb gepast,
En alles weer klopt
Vlieg ik uit

Wilco van Doorn

Voorgedragen op 19 april 2024 ter gelegenheid van uitreiking gedichtenwedstrijd
onder middelbare scholieren.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Puberteit

Theater bij de Buren

Het was theater bij de buren


Vreemde mensen op de stoep
deden zich voor als verre vrienden
die zij aan zij dichter
bij elkaar kwamen door
muziek, toneel en kopjes koffie


geserveerd met koekjes en warme
klanken van ongekend talent
dat tussen schuifdeur, kast en tafel
de woonkamer tot sprookje en concert-
zaal wist te toveren


Alleen wie erbij was, wist
wat zich achter de gordijnen
had afgespeeld.

Sanne Heymann
Dit gedicht is op woensdag 17 april 2024 gepubliceerd in De Rijnpost.

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Theater bij de Buren

Dichter- bij

Inzichten, associëren,
nieuwe dingen – uitproberen,

Woorden schikken
woorden wikken
en meer dan eens
van woorden schrikken

Een liefde voor taal en spelen,
en de passie om dit verder te delen.

Het begon op een krukje,
op verjaardagen, trouwerijen,
of het zomaar vragen om een woord,
schreef dan graag de teksten,
soms wel hele rijen,
en dan zorg dragen dat iedereen het hoort

Het begon in een doosje
bij moeder op zolder
waar veel tekstjes werden bewaard
het was nog niet sterk,
en soms frisse kolder
maar in haar hart heel veel waard.

Een liefde voor spelen met taal
bouwen aan een verhaal

Ik ben met een ingeslikt rijmwoordenboek,
voor altijd in de taal verloren, geboren.

Wilco van Doorn

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Dichter- bij

Zijn, w(o)orden, blijven

Ik ben geboren en vaak opgetogen,
beelden schetsen, met woorden spelen,
moedertaal een allestaal maken voor leerlingen,
letters vertalen naar ‘uitzonderingen’.

Mede
klinkers als muziek in mijn oren;
dansen, bewegen, daarbij
noten lezen, nooit

in slaap vallen. Bij de les
blijven, open plekken aanschouwen
in het licht.
Deze zelf invullen,
dichten, om
blij het leven te lezen,
mijzelf te wezen.

Willemijn Reijmes-Hannessen

Geplaatst in Gedicht | Reacties uitgeschakeld voor Zijn, w(o)orden, blijven