Prachtige wielertocht
Veenendaal-Veenendaal
Liefhebbers opgelet
Klaar voor de start!
Via heroïsche
Heuvelbeklimmingen
Eindigt de tocht altijd
Recht in ons hart
Ollekebolleke bij Veenendaal-Veenendaal Classic 2017 (18 augustus 2017)
Het Stadsstrand, plaats om je bestaan te delen
Wij vieren hier het leven, maar hoe lang?
Een plek om zalig in het zand te spelen
En gras dat lokt tot lodderig gehang
Hier kun je rusten en je laten strelen
Door wind en zonnestralen langs je wang
Het Stadsstrand, plaats om je bestaan te delen
Wij vieren hier het leven, maar hoe lang?
Het lijkt de raad niet veel te kunnen schelen
Zo strandt het strand en vindt zijn ondergang
Verknipt door gulzige expansiedrang
Verkaveld tot winstgevende percelen
Wij vieren hier het leven, maar hoe lang?
Gepubliceerd in de Rijnpost van 7 juni 2017.
Verdwenen zijn de vaarten en de turf
Verdwenen ook de wol en de sigaren
Moderne tijden vragen nieuwe durf
Geen wol meer, Veenendaal spint garen
Bij almaar groter vraag naar ict
Hier wordt een digitaal kanaal bevaren
Nu is het bijna tijd voor fase twee:
Een campus waar de ict kan bloeien
Al valt een plekje vinden nog niet mee
Daar moet de raad nog maar eens over stoeien
Met goede argumenten moet het lukken
Zoals: de werkgelegenheid gaat groeien
Ziezo, het plan is klaar, hier zijn de stukken
Eh… help me eens, waar moet ik nu op drukken?
Wat je voelt
Wat je raakt
Onbedoeld
Losgemaakt
Wie je bent
Wat je zegt
Ben je zelf
Ben je echt
Voorgedragen op Stilok Radio ter gelegenheid van Dodenherdenking & Bevrijdingsdag, 4 en 5 mei 2017.
Ik wandel kalmpjes door de galerij
Waar Beeldend Veenendaal is neergestreken
Ik slof van beeldhouwwerk naar schilderij
Totdat ik alle stukken heb bekeken
Tot plotseling mijn ogen blijven steken
Bij één paneel, een beetje buiten het bereik
Een levensgroot portret dat lijkt te spreken
Dit werk geeft van een echte meester blijk
Maar toch, hoe langer ik de plaat bekijk
Hoe meer ik dit portret vind tegenvallen
Want kijk: die oren zijn echt ongelijk
Wat kan zo’n wipneus een gezicht verknallen!
Nu hoor ik achter mij een zacht gegiechel:
Ik staar al vijf minuten in een spiegel
Voorgedragen bij de sluiting en prijsuitreiking van Beeldend Veenendaal op 8 april 2017.
Spiegel II
Daar sta je, naast je eigen schilderij
Je kijkt ernaar en voelt je trots en blij
Want tussen al die vormen, al die kleuren
Daar hangt toch mooi jouw eigen kunstwerk bij
Het gaat beginnen! Daar barst door de deuren
De mensenmassa die je werk komt keuren
Hetzij om te bewonderen, hetzij
Om naar een onvolkomenheid te speuren
Je staat erbij, je glimlach is subtiel
Hun scherpe woorden kunnen jou niet treffen
Al voelt het nog zo kwetsbaar, bijna naakt
Dit stukje van jezelf heb jij gemaakt
Zij zullen het waarschijnlijk niet beseffen
Ze kijken in de spiegel van je ziel
Voorgedragen bij de sluiting en prijsuitreiking van Beeldend Veenendaal op 8 april 2017.
Wie zal het onze jonge kinderen leren?
Wat ware schoonheid is en mooi en goed?
Waar leren ze cultuur en kunst waarderen?
Hoe leer je dat je zoiets leren moet?
Cultuur is wat ons allen onderscheidt
En tegelijk weer stevig samenbindt
Een fraaie eenheid in verscheidenheid
Waarin je vrij mag uiten wat je vindt
’t Is tijd om daar je krachten voor te geven
De schone noodzaak lijkt me evident
Want waar cultuur verdwijnt, verkleumt het leven
Verkilt, verstart, versteent tot monument
Daarom verdedig ik met heilig vuur
Een levendig klimaat voor de cultuur
Voorgedragen tijdens het Cultuurdebat op 17 maart 2017.
Kijk naar de kaalgesnoeide wilgenbomen
Met lange kromme vingers trekken zij
In ijzig grijze luchten diepe voren
De lange winter is nog niet voorbij
De aarde draait, de regens blijven stromen
Al bloeien bloemen, zingen vogels blij
En worden er al lammetjes geboren
De lange winter is nog niet voorbij
En met de lente zal de tijd weer komen
Van stemmen en van stemmingmakerij
Die hoop en liefde in de kiem wil smoren
De lange winter is nog niet voorbij
Als angst regeert, wie durft dan nog te dromen?
Of heeft de zelfzucht alles doodgevroren?
De lange winter is nog niet voorbij
Hier kun je lezen wat er waar is:
De knipsels uit de plaatselijke krant
Notariële akten, band na band
Notulen van een noeste secretaris
Je vindt de werkplek onderin dit pand
Hoewel dat voor de meesten geen bezwaar is
Het werk van een gemeentearchivaris
Heeft ergens wel een slecht belichte kant
Na twintig jaar gaat Gert nu met pensioen
Je kunt hem vast nog wel eens rond zien dwalen
Een vriendelijke glimlach in zijn baard
Schrik niet, je hebt niet met een spook van doen
Dit is zijn plekje tussen de verhalen
Hier wordt een stukje van zijn ziel bewaard
Gedicht ter gelegenheid van het afscheid van Gert Groenleer als gemeentearchivaris, 1 maart 2017.
Vooruitgang ging hier vliegensvlug:
Wie Veenendaal komt binnenrijden
Ziet van haar oorsprong niks terug
Eerst was er veen, toen groene weiden
Twee delen telde Veenendaal
In Gelre één, en één in ’t Sticht
Je had toen dus twee soorten mens
De Grift bepaalde steeds de grens
Veel later werd die kloof gedicht
Nu zijn we één, is de moraal
Nog zijn er dingen die ons scheiden
In links of rechts, in slap of stug
Zo’n thema hoef je niet te mijden
Dus zoek verbinding: bouw een brug!
Gedicht bij de nieuwe fietsbrug over de Grift ter hoogte van het Panhuis; verschenen in de Rijnpost van 15 februari 2017. ‘Bruggenbouwers’ heeft als versvorm ‘Veens sonnet’; lees hier meer over deze versvorm.
