Stadsdichtersgilde Veenendaal

Duizend draden
15 jaar Cultuurfabriek

In het hart van Veenendaal
staat een gebouw
van duizend draden

Sterk gemetseld, zacht geweven

Zoals een warme wollen trui
die van generatie op
generatie wordt

doorgegeven

~

Waar heden en verleden
in een patroon
verbonden wordt

Waar losse steken
samen
als een boek vol met verhalen

die vertellen over de spinners
die hier leefden, deelden,
waren.

~

En altijd zullen zijn.

~

Want zoals eens de machines stampten
tussen draad en stoom en
dromen

Klopt hier het hart
van Veenendaal

Vindt hier het verhaal
van Veenendaal

al 15 jaar

een thuis.

Sanne Heymann
Geschreven ter gelegenheid van 15 jaar De Cultuurfabriek

In het hart van Veenendaal
stroomt een nieuw verhaal

Een droom die vol van visie
kolkend startte met ambitie
Van woningen en pleinen,
van horeca, cultuur

Van groter durven denken
dan het dorp dat je ooit kende

Dan het dorp waar diep vanbinnen
al iets klopte van een stad
al iets klopte van een centrum

van een poort
naar een nieuwe start.

~

En zo begon de transformatie
van kale grond naar nieuwe stromen

Van slopen en behouden
passend in een masterplan

Waarbij de blauwdruk zich als water
steeds weer vormde aan het later
Aan de plannen die nog niet
in beton gegoten staan

Want wat zijn straten, gevels, stenen
zonder mensen, zonder leven
Zonder een goede kijk te hebben
op wat ergens kan ontstaan

Op de behoeftes en de wensen
van al die verschillende mensen
Van gezinnen, ondernemers,
van hier, ver weg, dichtbij

Om te werken, om te wonen,
om hier steeds weer thuis te komen
In een binnenstad die bruist
van leven en plezier

Want, het zijn niet slechts de gebouwen
maar de verhalen hier gebrouwen
en die samen aan de poort
van een nieuwe

toekomst
staan.

~

De poort naar een stad
vol cultuur en van beleving

De poort naar een stad
met lichtjes langs de gracht

De poort naar een stad
vol winkelen en wonen

De poort naar een stad
met je voeten in het zand

De poort naar een stad
vol levendige pleinen

De poort naar een stad
met nieuwe architectuur

De poort naar een stad
vol stedelijke allure

De poort naar een stad
met het dorp als goede buur

~

Want ook al is in 20 jaar
onherkenbaar veel veranderd

In het hart van deze stad
kolkt nog steeds het warme bad

Waar mensen elkaar groeten,
elkaar zien, elkaar ontmoeten

Als vissen in het water
langs de kades van de gracht

~

En nu de hekken eindelijk weg zijn
en al het bouwverkeer gesmoord
hoor dan het stromen van het water

hoor de hartslag van de

Brouwerspoort.

Sanne Heymann
Geschreven ter gelegenheid van Opening Brouwerspoort – 12 september 2025

Hé, ga je mee

ijsjes eten, zomersproeten,
schelpen en verkoeling
zoeken

pootje baden, hondjes aaien,
zwemmen en dan piere-
waaien

zandkastelen, blijven plakken,
samen zon in zee zien
zakken

De zomer zoemt
snel als een mug
———-Zo vlieg je heen
Zo kom je terug

Sanne Heymann
Stadsdichtersgilde Veenendaal
De Rijnpost, woensdag 20 augustus

Misschien voel ik mij
het meeste vrij
als ik
verdwijn

tussen de regels
van een boek

Waar geen dag of tijd
bestaat, maar ik
mij verlies in een
verhaal

en andere werelden
weet te vinden

Zonder paspoort, grens
of lijn, kan ik overal
en alles zijn

maar kan ik
boven alles
vrij

zijn
zoals ik ben.

Sanne Heymann
Stadsdichtersgilde Veenendaal
Geschreven voor in de maand mei in De Cultuurfabriek

Lintjesregen

Het regent vandaag in Veenendaal

Complimenten, lieve woorden,
die je misschien eerder nog niet
hoorde

Want wie altijd klaarstaat
voor een ander,
zet zichzelf nooit in het
midden

van de aandacht
die wordt gegeven.

~

Het regent vandaag in Veenendaal

Een stortvloed aan gouden zonnestralen
heeft zich vermomd
als felle spotlights

die heel gericht
hun heldere licht
volop laten schijnen

op zij die in de luwte
van de schaduw

meestal bescheiden zeggen:
‘Ach, ik doe gewoon wat ik doe’.

~

Het regent vandaag in Veenendaal

Duizend dikke druppels
vallen glanzend uit de lucht

om in een hemel van koningsblauw
een regenboog te vormen

en zo aan ieder te laten horen

dat het Zijne Majesteit
de Koning heeft behaagd

U vol lof
te decoreren
en al het gedane werk te eren

Want de mooiste bui
van lintjes
die valt speciaal

vandaag.

~

Sanne Heymann, Stadsdichtersgilde Veenendaal
Ter ere van Lintjesregen Veenendaal
Vrijdag 25 april 2025

Pasen

Afgelopen tijd was ik op zoek

naar vrede
in de boekenkast
naar tolerantie
in een mand met was

naar een luisterend oor en
wederhoor, naar het geloof
dat ik verloor

in een betere wereld

Ik zocht, hield moed,
en vond toen in een la

een klein Jezusje van chocola.

Sanne Heymann
Woensdag 16 april 2025
Publicatie De Rijnpost

Regendromen

Perenbomen bloeien wit
en als je heel lang kijkt, verschijnen
er vanzelf regendromen

Tranen stromen
als glinsterende druppels
tussen dauw en

‘Dag’, zeg je

vanonder de paraplu

Je steekt je hand
– die ik zo heb gemist –
uit om me te laten voelen

Hoe zacht de witte bloesem is
Hoe zoet de geur van dromen

Hoe alles voor even
een waarheid is
totdat het wordt ontnomen.

Sanne Heymann
Zaterdag 12 april 2025
Schakelgedicht, Kunstfestival Veenendaal

Treinrit

Opgedroogde koffievlekken, kruimels van gebladerd
deeg. Met mijn koffie-to-go struin ik het gangpad af,
op zoek naar een plek, die schoon is en

leeg als de stoelen van het ‘tweetje’,
waar ik neerplof. Alleen

bij het raam. Een vettig venster op de buiten-
wereld toont de naam van het station, die na het fluitje
steeds verder weg. Steeds verder

weg raast
de trein, de wagon, richting
Veenendaal, Maarn, Driebergen, Bunnik.
De stem van de vrouw van de trein
kan ik dromen. Net zoals de landschappen, de
huizen, de was die op dinsdag altijd buiten,
behalve als het regent.

Controle vlak voor Vaartsche Rijn. De knik, de
glimlach en weer door. Nog even, één halte,
één laatste slok.

De vrouwenstem klinkt,
net als de piepende remmen.

Utrecht Centraal.
De koffie is op.

Sanne Heymann
Zaterdag 12 april 2025, Kunstfestival Veenendaal
Pastichegedicht (op ‘Busrit’ van Wilco)

Een nieuw jaar, een nieuw
begin er maar aan.
Beste wensen
worden al gauw goede wensen,
levens verbeterende dromen,
die zijn opgehoopt met de tijd.

Een beetje zon, niet te veel regen,
veel voorspoed, een beetje tegen
en bovenal een gezond leven.

De beste wensen vervliegen,
dus maak voor je beste mensen genoeg tijd!

Dit gedicht van Willemijn Reijmes-Hannessen is op woensdag 15 januari 2025 gepubliceerd in De Rijnpost.

Langzaam kruip ik door de kaft
van het boek, duik in het papier en doe mijn duikbril op,
want stel je voor dat ik iets vind wat ik helemaal niet zoek?
Ik loop verder met doorgewinterde letters zij aan zij,
die zachtjes zeggen: volg mij, volg mij.
Terwijl ik buk vermijd ik nog net een
sluwe papier
snee. Gedwee dwaal ik verder
en plots lees ik ‘alles’ en verslind het waar ik bij sta, overwin er de liefde mee, de hoogte en diepte,
schilder er sierlijke sterren mee waardoor ik alles beter zie
zitten en val
in een droom met alleen maar goede beats.
Lees op m’n best, want dit is pas
alles of niets.

Dit gedicht van Willemijn Reijmes-Hannessen hind in maart 2025 in de Bibliotheek