Watersnoodramp Veenendaal 1855
Mijn geboortejaar 1955
op een gewone doordeweekse
dinsdag zit ze om twaalf uur op het terras
aan de Brouwersgracht
met keurig gelakte nagels brengt ze
het glas witte wijn naar haar
belippenstiftte mond, om daarna
in een broodje gerookte zalm te bijten
ze heeft geluk
geluk dat ze een dag vrij kan nemen
op een moment dat de zon schijnt
geluk dat ze niet 100 jaar eerder geboren is
had ze de watersnoodramp
in haar geboortejaar overleefd
dan was ze nu nog bezig geweest
met de nasleep van de was
haar ruwrode handen afvegend
aan haar schort waaronder het
nieuwe leven alweer schopt en bolt
in het donker al opgestaan
man en oudste kinderen aan
het turfsteken geholpen
de kleinsten voor haar voeten
het zijn lange dagen waarop de zon schrijnt
zorgend en zich zorgen makend
ach nee, zwanger was ze zeker niet geweest
mogelijk leefde zij al niet meer,
afgesloofd en opgebrand
zij heft haar glas
groet haar zuster door
de jaren heen
tevreden met het leven
in Veenendaal van nu