Dat wij nu iets zijn, al is het uit het veen getrokken.
Dat wij daar altijd al lagen, onder een nieuwe weg.
Daarheen gerold door in ijsverpakte eeuwen,
knikkerde zomaar zijn weg op ons pad. Kruipend
ijs en fluisterend sneeuw brachten geduldig hier.
En kijk, toen doken wij onszelf op en deden
nooit meer onder
voor Amersfoort Keistad,
want wij zijn méér dan een kei van een stad:
wij zijn Keidorp!
© Joyce Willemse
Dit gedicht verscheen op 30 september 2015 in De Rijnpost en werd voorgedragen door de Stadsdichter op vrijdag 25 september rond 11:00 uur bij de officiële plaatsing van de zwerfkei (ruim 7 ton wegend) op de kruising van de Nieuweweg/ Holleweg te Veenendaal, tegenover café Entree. Dit is een voormalig ‘driedorpspunt’, hier lag vroeger de grens tussen Veenendaal, Ede en Renswoude (als ik het goed heb onthouden). RTV Utrecht heeft de plaatsing gefilmd en om 17:00 uur werd het item bij U Vandaag uitgezonden.