Zoals aan Veenendaal het label kleeft
van Fiets- en Groen- en Winkelstad
is mijn persoonlijk stickervel ook volgeplakt
met termen die alles en tegelijkertijd
niets zeggen
over de vraag:
Wie ben ik?
Afhankelijk van waar, bij wie, hoe laat
ben ik
dochter, zus of ‘Vrouw
met die Gekleurde Jas’
Ik ben Wolpoes, Meisje Nooit Genoeg
Ik ben nooit te laat (nou ja, bijna) en wist al vroeg
dat ik in Veenendaal zeker níet
zou blijven
plakken.
Maar liefde kruipt waar het niet wil gaan
Hecht zich stevig
in mijn hart
aan de stad
waar
met alle laagjes
afgekrabd
wij – als tweecomponentenlijm –
samen
onszelf
zullen zijn.