Slaapstrand

Vandaag is het hier
thuis, waar de zomer slaapt
en zijn gedachten begraaft
als een boek over betere tijden

 

Vandaag is het hier
winter. Ademt de straat
winterwolkjes en componeren
zomermonden een nieuw herfstlied.

 

Een man wuift
naar een vriend. Een meisje klimt
op een boomstronk en de zon speelt
verstoppertje met de vlag

 

van Landjepik. Schaduw vangt
mensenvel en stemmen verstommen
in het maanlicht. Hier viert men
het leven. Hier kijkt men

 

elkaar nog in de ogen,
vangen kinderen zand
in het haar, spelen vaders
kruiwagen. Heer, geef ons dagelijks

 

ons zand en benen om uren
op te kunnen staan. Geef ons handen
om zandzeeën mee te scheppen,
geef ons dagelijks ijs.

 

van madeliefjes. Geef ons licht,
een plek om samen te scholen en
neem ons niet het Stadsstrand af, want
dan ontdoet u Veenendaal.

 

van haar kloppend hart.

 

© Joyce Willemse
Stadsdichter 2015-2016

Dit gedicht verscheen op 3 november 2016 in De Rijnpost.