Langs de ramen jaagt de tijd
en soms houdt hij daar stiekem halt,
tuurt naar binnen en kijkt,
en soms houdt hij daar stiekem halt,
tuurt naar binnen en kijkt,
of er iets te snaaien valt.
Of daar iets staat wat teer maar net niet uitgewoond
de tand des tijds heeft doorstaan, onbedoeld
aan zijn blik is ontsprongen.
de tand des tijds heeft doorstaan, onbedoeld
aan zijn blik is ontsprongen.
Het nieuwe jaar klopt alsmaar bij de mensen aan, met de tijd
op de hielen, de mensen rennen mee, iedereen wil
tenslotte de tijd aan zijn zijde, maar niemand wil
voortijdig hoeven knielen.
op de hielen, de mensen rennen mee, iedereen wil
tenslotte de tijd aan zijn zijde, maar niemand wil
voortijdig hoeven knielen.
Dus vang de tijd voordat hij jou vangt en brouw naar eigen inzicht,
er een zalig stoofpotje van. Zo wordt elk jaar weer een nieuwe
zalige beproeving. Eet smakelijk alvast.
er een zalig stoofpotje van. Zo wordt elk jaar weer een nieuwe
zalige beproeving. Eet smakelijk alvast.
© Joyce Willemse
Stadsdichter 2015-2016
Stadsdichter 2015-2016
Dit gedicht schreef de stadsdichter voor de nieuwjaarsreceptie op 4 januari 2017. Het is inmiddels sinds 2016 traditie dat de stadsdichter, voordat de burgemeester zijn/haar toespraak houdt, een nieuwjaarsgedicht voordraagt.