Ieder voorjaar hep ze najaar (zegt Rianne)
Overal hoor je gemopper:
De koudste mei sinds vijftig jaar!
We snakken naar een beetje zonlicht,
met deze kou zijn we wel klaar!
Al is het fris, tóch is het lente!
Kijk! De natuur groeit rustig door.
Ik kan bijvoorbeeld erg genieten
van rododendrons bij het spoor.
Of van de meidoorns langs de Rondweg.
Ze staan ook langs de Grote Beer.
Deze lente lijkt wel witter;
misschien wel door dat frisse weer!
Het fluitenkruid bloeit langs de Grift,
maar ook in heel veel and’re bermen.
We sneden daar ooit fluitjes van.
Nu kijk ik naar de bloemenschermen.
Ik zag ook al kastanjebomen
met fraaie witte ‘kaarsen’ staan.
Ze lijken het ons mée te geven:
Heus: de zomer komt er aan.
Met andere woorden, Veenendalers:
Waardeer het voorjaar dat je ziet!
En stop nu maar met al dat klagen:
het lucht wel op, maar helpt je niet.