Oranjerode vlammen, grijze luchten
Haal water, want de wereld staat in brand
En of je vechten wilt of liever vluchten
Je kiest toch meestal de verkeerde kant
Vertrouw niet al te veel op wereldmachten
Hun nieuwe morgen is van korte duur
Wat dageraad lijkt, brengt vaak lange nachten
Wij blussen doorgaans vuur met nog meer vuur
Maar tussen het gestamp en het gekletter
Klinkt plotseling een nieuw en teer geluid
Er vonkt iets hoopvol wits in het geknetter
Het klapwiekt boven de ellende uit
Ver boven alle vlammen hier beneden
Licht trillend in de hitte zweeft de vrede
Voorgedragen tijdens de sluiting van Beeldend Veenendaal 2018; geschreven bij het kunstwerk ‘Vogelvlucht’ van Marga Scherpenzeel (foto: Theo Hendriks); 17 april 2018.