‘een gedicht met (bijna) alle Veenendaalse basisscholen’
Aan de basis,
landt de vlieger op het erf.
Klinkt een grondtoon als schakel
tussen baken en burcht.
Waar de vuurvlinder zijn mozaïek
als een ceder verspreidt.
als een windroos in balans,
naast een achtbaan.
Waar men in het knipperen van de ogen:
Alex. Max, Juul, Johannes en Tamim,
in de plantage van het leven
het speelkwartier ziet verlaten.