De namen zijn genoemd, nu wordt het stil
Bedrieglijk als het oog van een orkaan
Er is maar één ding dat je horen wil
– Hoe kan de tijd ineens zo langzaam gaan?
Gespannen als een veer is heel je wezen
En je gedachten nemen eigen vlucht
Als acrobaten hangen tussen twee trapezen
Verwachting en verzuchting in de lucht
Je slikt de stilte uit je droge keel
Het leven vloeit je bonkend door de oren
Niets zeggen nu, want alles is te veel
Je wil alleen nog maar het antwoord horen
Een enerverende gebeurtenis
Het klinkt zo simpel: ‘En de winnaar is…’
Voorgedragen op 3 november 2017 ter gelegenheid van de uitreiking van de Cultuurprijs Veenendaal 2017.