Categorie archieven: Gedicht

Duizend draden15 jaar Cultuurfabriek In het hart van Veenendaalstaat een gebouwvan duizend draden Sterk gemetseld, zacht geweven Zoals een warme wollen truidie van generatie opgeneratie wordt doorgegeven ~ Waar heden en verledenin een patroonverbonden wordt Waar losse stekensamenals een boek … Lees verder →

In het hart van Veenendaalstroomt een nieuw verhaal Een droom die vol van visiekolkend startte met ambitieVan woningen en pleinen,van horeca, cultuur Van groter durven denkendan het dorp dat je ooit kende Dan het dorp waar diep vanbinnenal iets klopte … Lees verder →

Hé, ga je mee ijsjes eten, zomersproeten,schelpen en verkoelingzoeken pootje baden, hondjes aaien,zwemmen en dan piere-waaien zandkastelen, blijven plakken,samen zon in zee zienzakken De zomer zoemtsnel als een mug———-Zo vlieg je heenZo kom je terug Sanne HeymannStadsdichtersgilde VeenendaalDe Rijnpost, woensdag … Lees verder →

Misschien voel ik mijhet meeste vrijals ikverdwijn tussen de regelsvan een boek Waar geen dag of tijdbestaat, maar ikmij verlies in eenverhaal en andere wereldenweet te vinden Zonder paspoort, grensof lijn, kan ik overalen alles zijn maar kan ikboven allesvrij … Lees verder →

Lintjesregen Het regent vandaag in Veenendaal Complimenten, lieve woorden,die je misschien eerder nog niethoorde Want wie altijd klaarstaatvoor een ander,zet zichzelf nooit in hetmidden van de aandachtdie wordt gegeven. ~ Het regent vandaag in Veenendaal Een stortvloed aan gouden zonnestralenheeft … Lees verder →

Pasen Afgelopen tijd was ik op zoek naar vredein de boekenkastnaar tolerantiein een mand met was naar een luisterend oor enwederhoor, naar het geloofdat ik verloor in een betere wereld Ik zocht, hield moed,en vond toen in een la een … Lees verder →

Regendromen Perenbomen bloeien witen als je heel lang kijkt, verschijnener vanzelf regendromen Tranen stromenals glinsterende druppelstussen dauw en ‘Dag’, zeg je vanonder de paraplu Je steekt je hand– die ik zo heb gemist –uit om me te laten voelen Hoe … Lees verder →

Treinrit Opgedroogde koffievlekken, kruimels van gebladerddeeg. Met mijn koffie-to-go struin ik het gangpad af,op zoek naar een plek, die schoon is en leeg als de stoelen van het ‘tweetje’,waar ik neerplof. Alleen bij het raam. Een vettig venster op de … Lees verder →

Een nieuw jaar, een nieuwbegin er maar aan.Beste wensenworden al gauw goede wensen,levens verbeterende dromen,die zijn opgehoopt met de tijd. Een beetje zon, niet te veel regen,veel voorspoed, een beetje tegenen bovenal een gezond leven. De beste wensen vervliegen,dus maak … Lees verder →

Langzaam kruip ik door de kaftvan het boek, duik in het papier en doe mijn duikbril op,want stel je voor dat ik iets vind wat ik helemaal niet zoek?Ik loop verder met doorgewinterde letters zij aan zij,die zachtjes zeggen: volg … Lees verder →