Veenendaals Stadsdichter Christiaan Abbing is één van de acht genomineerden voor de finale van het Nederlands kampioenschap light verse. Deze finale wordt gehouden op 28 oktober in Eetcafé Groothuis in Emmen. Presentatie is in handen van Frank van Pamelen en Eddie Zinnemers; Melvin Bonnet zorgt voor muziek.
Ik wandel nu al weken in gedachten
Na elke bocht ligt er een vergezicht
Met nieuwe perspectieven, ander licht
Dat helpt de harde schaduwen verzachten
Al wandelend heb ik terrein betreden
Nog onontgonnen, onbekend met mijn bestaan
Waarin ik aarzelend ben voortgegaan
Ik dwaalde, draaide, keerde op mijn schreden
Ik wandel door, geen tijd om te verslappen
Het landschap krijgt nu kleur door mijn gevoel
Het licht wordt feller dichter bij mijn doel
Het einde is in zicht, ik tel mijn stappen
Nog even nu, nog eventjes geduld
Dan wordt mijn allerlaatste stap onthuld
Over de gedachtegang die elke kunstenaar doormaakt tussen idee en product. Geschreven en voorgedragen ter gelegenheid van de opening van Kunstroute Veenendaal 2018.
Van 28 t/m 30 september wordt in Veenendaal de Kunstroute georganiseerd. Tijdens dit evenement zijn ateliers van 30 professionele kunstenaars open voor publiek.
Dit evenement wordt feestelijk geopend op 28 september om 17.00 uur in De Cultuurfabriek. Wethouder Dylan Lochtenberg zal de opening verrichten, Leena Blom & Band zorgen voor de muzikale omlijsting. Christiaan Abbing, Stadsdichter van Veenendaal, zal een gedicht voordragen.
Kijk voor meer informatie op: http://www.kunstrouteveenendaal.nl/
Hoera, om acht uur gaat het weer beginnen!
De eerste bouwsels zijn al bijna klaar
En met wat hulp van vrienden en vriendinnen
Wordt dit het allermooiste van het jaar
Een week vol hamers, zagen, spijkers, hout
Bij Bouwdorp is het feest voor iedereen
Wie iets wil bouwen, kan hier goed terecht
Het Veen verdient de titel ‘Bouwdorp’ echt
Want kijk eens door het woud van steigers heen:
Ook in het centrum wordt er flink gebouwd
Daar staat weer een projectontwikkelaar
Wat nieuwe bouwprojecten te verzinnen:
‘Ik krijg het ooit een keertje voor elkaar
Ik móét en zál die Gouden Spijker winnen!’
Geschreven ter gelegenheid van Bouwdorp, traditioneel in de laatste vakantieweek. Gepubliceerd in de Rijnpost van 22 augustus 2018.
Zo’n acht jaar kwam je hier – misschien wel negen
Week in, week uit zat jij hier in de klas
Nog even, en dan hoeft dat dus niet meer
Hier heb je taal en rekenen gekregen
En volgend jaar komt dat weer goed van pas
Als je je kennis verder uit gaat breiden
Beleef het nog een allerlaatste keer
Soms ging het als vanzelf, soms viel het tegen
Nog even, dan is niets meer hoe het was
Geen juf of meester, maar ‘mevrouw, meneer’
Het moeten wennen aan de roostertijden
En lekker chillen in een tussenuur
Dag lieve klas, dag jongens en dag meiden
Geniet van jullie nieuwe avontuur!
Geschreven voor alle achtstegroepers die deze weken de basisschool verlaten – mijn eigen klas in het bijzonder. Gepubliceerd in de Rijnpost van 11 juli 2018.
Er wordt oneindig veel geschreven
Het meeste blijft niet lang bewaard
Dat ligt dan doorgaans aan de aard
Een appje heeft geen eeuwig leven
De meeste taal wil niet beklijven
Dat geldt voor social media
Maar zelfs op Wikipedia
Kan iemand zó je tekst herschrijven
De taal is maar een vluchtig wezen
Bestemd om langzaam te vergaan
Misschien gerekt in z’n bestaan
Door mensen die het blijven lezen
Nou goed, gedichten uitgezonderd
Die halen met gemak de honderd
Voorgedragen tijdens het Cultureel Café op 13 juni 2018.
Voorbijgestreefd door de technologie
Computers die je hele leven meten
Door plaatsbepaling en biometrie
Alexa wil van alles van je weten
Cortana vult je zinnen foutloos aan
En Siri helpt je niks meer te vergeten
Het brengt een schijnbaar zorgeloos bestaan
Maar durf je nog wel spreken of bewegen
Als Google je gedachten op kan slaan?
De een ziet augmentation als een zegen
Een ander voelt een vlaag robofobie
Hoe houden we de datamachten tegen?
Een kleine troost in deze dystopie:
Zo’n robot snapt geen woord van poëzie
Voorgedragen tijdens het Cultureel Café op 13 juni 2018.
Komende woensdag wordt er weer een Cultureel Café georganiseerd, met poëzie en muziek. Naar gewoonte zal deze avond worden gehouden in Brasserie De Plantage. Toegang is gratis, inloop vanaf 19.30 uur. Het programma start om 20.00 uur.
Oud-stadsdichter Mats Beek zal voordragen, net als het collectief ‘Dichters aan de Grift’, opgericht door Daphne Kalff en daarnaast bestaand uit Klaas van Velzen en Wilco van Doorn. Ook de huidige stadsdichter Christiaan Abbing zal een drietal gedichten voordragen.
Presentatie is in de vaardige handen van Jaap Pilon en de avond zal muzikaal versierd worden door Maya Willemse met zang, gitaar en piano.
Verdwenen is het oude veen
Waarmee dit dorpje ooit begon
We groeven ons er dwars doorheen
En vormden zo ons eigen land
Met baggerbeugels in de hand
Waardoor de grond als rook verdween
Het was een zwaar en klein bestaan
Maar kijk zo’n veenwerker eens aan:
De handen vol met blaren
Zit hij, een kleinkind op z’n knie,
Gevangen in melancholie
Wat voor zich uit te staren:
Waar is mijn Veenendaal gebleven?
Hier ligt heel mijn geschiedenis
Ik woonde hier mijn hele leven
Maar kijk hoe het veranderd is!
Toen kwam de kleine nijverheid
Waarbij elk huisje garen spon
Maar die verloor al snel de strijd
Van de sigaren en textiel
Waar veel mee te verdienen viel
De faam ervan was wijd verspreid
Je werkte voor een schamel loon
De lange dagen doodgewoon
Geleid door de sirene
Die tijden zijn voorgoed vergaan
De arbeider, hij laat een traan
Om wat er is verdwenen:
Waar is mijn Veenendaal gebleven?
Hier ligt heel mijn geschiedenis
Ik woonde hier mijn hele leven
Maar kijk hoe het veranderd is!
De industrie heeft plaatsgemaakt
Voor hoogbouw en een winkelhart
Het dorpse zijn we kwijtgeraakt
Geen Scheepjeswol of VSW
Maar campus voor de ICT
Een stad die in zijn voegen kraakt
Met groeipijn en parkeergedoe
Waar gaat het met dit dorp naartoe?
Kan ik het nog vertellen?
En zullen over vijftig jaar
Mijn nu-nog-kinderen elkaar
Dezelfde vragen stellen?
Waar is mijn Veenendaal gebleven?
Hier ligt heel mijn geschiedenis
Ik woonde hier mijn hele leven
En kijk hoe het veranderd is!
Geschreven ter gelegenheid van de Ichthus Cultuurdag 2018 voor het programmadeel ‘Franse chansons en Veense gedichten’. Geïnspireerd door ‘La Montagne’ van Jean Ferrat (en de Nederlandse bewerking ‘Het dorp’ door Wim Sonneveld); je kunt het ook zingen op die melodie.
Twee weken heb je kunnen exposeren
Hoe jij gevormd hebt wat je had bedacht
In foto, beeldhouwwerk en schilderij
Onstuimig is de drang om te creëren
Alleen begrensd door je verbeeldingskracht
Of hooguit door de maten van het linnen
Jouw eigen werk, het hangt hier zij aan zij
Met anderen die zich lieten inspireren
Door wat hun scheppingsdrang te binnen bracht
Nu is de expositie weer voorbij
En voelt het misschien even leeg van binnen
Geloof me: dit is niet het einde, hoor
Je krijgt vanzelf weer zin om te beginnen
Ga door, ga alsjeblieft nog heel lang door
Voorgedragen bij de sluiting van Beeldend Veenendaal 2018; 20 april 2018 (foto: Theo Hendriks)
