Auteursarchieven: Emiel Veld

Ik zie je bij de boom, je ogen glanzen De lichtjes spiegelen in jouw gezicht Jij ziet het moois in alles, nieuwe kansen Ik zie je bij de boom, je ogen dicht Je weet dat jij op niemand hoeft te … Lees verder →

De boom is groot, de lichtjes lijken klein Toch doen ze heel het Marktplein stralen Dan spreekt je hart, het deelt in vele talen Herinneringen die zo dierbaar zijn Van vreugde en geluk, gemis en pijn De sterke takken dragen … Lees verder →

Zie hier, bewijs van jouw bestaan: Alsof ze daar al jaren hoorden Jouw mooie, zelfgekozen woorden Waaraan je niet voorbij kunt gaan Dit zijn de klanken van je dromen Beweeglijk als een vlammend vuur Nu vastgeklonken op de muur Voor … Lees verder →

Opzij, het blaasensemble komt eraan Hun woest geloei is al van ver te horen In strakke linie schrijden ze naar voren Ze zijn door niets en niemand te verslaan Geen mens kan nog een zinnig woord verstaan Ook zij niet, … Lees verder →

De namen zijn genoemd, nu wordt het stil Bedrieglijk als het oog van een orkaan Er is maar één ding dat je horen wil – Hoe kan de tijd ineens zo langzaam gaan? Gespannen als een veer is heel je … Lees verder →

Kom verder, blijf niet langer wachten Vandaag mag jij hier binnen komen Hier zijn voor jou al mijn gedachten Zoek maar een plekje in mijn dromen Kom maar en let niet op de rommel Niet elk ideetje laat zich vangen … Lees verder →

Turf steken Met baggerbeugels door het water heen Op zoek naar telkens nieuwe lagen veen Om die gedroogd als turven te verbranden Waardoor de grond hier dus als rook verdween Aak Hier op de Veense vaarten zag je vaak Een … Lees verder →

Hier liggen onze bakens in het water Ze drijven op de golven van de tijd Weerspiegelen herinnering voor later Een stalen canon van voortvarendheid Al raakt je eigen tijd misschien op drift De tijdlijn kabbelt kalm in het kanaal Zie: … Lees verder →

Vanavond vieren wij weer Lampegiet Een vrolijk feest dat stamt uit vroeger tijden Met lichtjes om het donker te bestrijden Nu wordt het donker, maar dat hindert niet Wij hebben licht om hoop mee te verspreiden Vanavond vieren wij weer … Lees verder →

Herfstconcert Mijn tante is een ware drama queen Het minste snaargeluid doet haar al snikken En zij hoeft maar een violist te zien Dan staat ze al haar tranen weg te slikken Dat grienen is nog niks bij haar geklaag … Lees verder →