Auteursarchieven: Emiel Veld

’t EgelmeerHet water kwam met bakken neeren ’t Egelmeer werd weer een meer.Wellicht wandelt u weer een keerhet woud in met dit warmer weer.’t Is daarom da‘k u informeer:Het Egelmeer is weer een meer! Mats Beek

Er is nog zoveel om over te dichten Er is nog zoveel om over te dichten.Kijk maar eens om je heen in Veenendaal.Een dichter kan zijn pijl op alles richtenen gaat poëtisch met dat alles aan de haal.De rode rozen … Lees verder →

Enige gedachten bij zes jaar KatsU mag het eerlijk van mij weten:ik zuchtte diep en riep: “Oh nee,we worden terug in de tijd gesmetenmet een burgemeester van de SGP.”Ik kan die partij heus wel waarderen.Ze zijn correct en recht door … Lees verder →

Een uitschel voor Pilon?Over echte Veense ‘uitschelle’kan Jaap Pilon u veel vertelle.‘De vuurboks’, ‘de keu’ en ‘de kip’waren in ’t Veen echt een begrip.Maar één ding blijft dan ongewis:of er voor Jaap zelf een uitschel is.‘Jaap van de dokter’ was … Lees verder →

Saampjes in de abri, omarmd,door elkaar én de liefde verwarmd.Zij fluisterde Koos, almaar door,kleine, lieve woordjes in zijn oor. Mats Beek

Vandaag is de dagdat ze worden geboren de meisjesdie de vrouwen van de toekomstzullen worden die de voetstappen vullen,de kansen benutten, die de zaadjestot bloei en hoop zullen putten uitdromen die gister en vandaagzijn geplant door vrouwen die, net als … Lees verder →

Alles is dichtbaaren daarom zijn woorden gevaarlijk mooi enmooi gevaarlijk Zoals woeste golven op de zee,de zwevende kwallen onder water De bloemen van de berenklauw, de nagelsvan de poes miauw, verstopt in zachte koffie-boontjes Maar ook felgekleurde pijlgifkikkers,wensballonnen in de … Lees verder →

Sanne Heymann – Gedicht voor Write for Rights van Amnesty Veenendaal op 7 december 2024 in De Cultuurfabriek Brief Ik schrijf deze briefvan mens tot mens In zwart op witzie ik hoe kleuren en verschillen-de verhalen schrijven Van levens die … Lees verder →

Woord zoekers gezochtvoorop de muren, in winkels, voor mensen.Die wijzer willen worden van de tijd.Hoog en laag, met steengoede verhalen,langs grachten, in de weerspiegeling van het water. Verwonder je over de woorden, Veenendaal heeft vele gezichten:te lezen, te bewonderen, te … Lees verder →

Pas als ik loskom van het landspoelen verloren woorden aan.In de wind waai ik mijzelf wegvan vaste patronen. Zoals zandkorrelsdie eens rotsen waren. Niemand iswie hij ooit was. Vloeibaar als tijdklotst het water. Beukt en keert het tij.Het vasteland langzaam … Lees verder →