Buitenspelen is hier net als
hinkelstappen, of: niet op de lijntjes
trappen en dan doen we wie het meest
verzameld heeft onder zijn schoen
er is voldoende, op de stoep,
of er naast, ligt voor het oprapen
genoeg in het gras, onder laars, step of bal.
Mama schepte zelfs ‒ knijper op
haar neus ‒ met een netje alles netjes
bij elkaar, in een zakje dat weegt
zo veel als onze lieve hond.
Zij is het beu, dat buigen. Dus van mama mag ik
voortaan poepen op de stoep. Ligt daar lekker
mensenstront. Da’s wel zo hygiënisch!
© Joyce Willemse
Stadsdichter 2015-2016
Gedicht verscheen op 20 mei 2015 in De Rijnpost.