Van een bloemrijk verleden (Van Ginkel)

Van een bloemrijk verleden

 (en een fleurige toekomst)

Honderdtien jaar groene vingers,
Dat is Van Ginkel, Veenendaal.
Het bedrijf staat goed bekend:
een familiair succesverhaal.

 

 

Zelf ben ik nu vijfenvijftig
en het valt onmid’lijk op:
wat ik ook doe als Veense jongen,
altijd duikt van Ginkel  op!

De wortels van de tuinderij
die vinden we in Zeist.
In negentiendrie kwam Erris Pieter
naar Veenendaal gereisd.

 

 

Mijn moedertje kwam ook uit Zeist.
(Mijn pa uit Veenendaal)
‘Het zijn deftige mensen daar’:
was altijd haar verhaal

Begonnen aan de Nieuweweg.
Naast de Nieuwewegse school
Niet alleen de grond bleek vruchtbaar:
Vijf kind’ren groeiden hier als kool.

 

 

Ik zat op die ‘Nieuwewegse’
en zo moest ik naar mijn klas
langs een haag van coniferen,
die dus van Van Ginkel was

De Kerkewijk in  ‘23
Waar Flora toen de aanwas was.
In ’68 fraai beschreven
als: een zelfbedieningskas.

 

 

Wim zat er  één klasje lager.
Daar zat ook mijn broertje Jan.
Wij waren Gelders: GVVV dus.
Wim was meer een DOVO-man.

Dan zijn we in de jaren vijftig:
een nieuwe wijk: Het Franse Gat
Voor ieder een gazon en rozen:
een klus die op waarde werd geschat.

 

 

We haalden samen ons diploma
en dat moest toen ook gevierd:
samen in mijn pa’s garage:
Door Wim met palmen fraai versierd.

Veenendaal had snode plannen
Er kwam een nieuwe Nieuweweg
Dat bracht Van Ginkel aan de Castor
voor bloemen en voor tuinaanleg.

 

 

1980: ik ging trouwen:
wij haalden ons bruidsboeket
bij Van Ginkel aan de Castor.
‘t Hangt gedroogd boven ons bed.

Nieuwe tijden, nieuwe namen:
met Optima en Pius op karwei.
Een bedrijf verlegt zijn grenzen:
en Heem dat brengt natuur dichtbij.

 

 

Toen ging ik de politiek in,
waar ik Van Heteren tegenkwam
Die sprak graag over ‘Groene massa’,
verdiende hier zijn boterham.

Voor zo’n bedrijf, groen én sociaal
blijft er een plaats in Veenendaal.

 

Mats Beek

vanginkelfoto