Auteursarchief: Derk Postma

Voor de expositie van de Kunstroute, in De Cultuurfabriek, hebben Madeleine Last, Carla van Laar en ik een gezamenlijk kunstwerk gemaakt, bestaande uit 3 gedichten en 6 beeldende objecten. Hieronder vindt u mijn 3 gedichten. Breierij draadje bij draadjezwoeg ik … Lees verder →

Met mijn voeten in het gras,kijkend naar de gracht.Slenteren over de markt,kauwend op een stukje kibbeling,Omhoog staren langs de lange roltrapvan onze culturele fabriek. Veenendaal zit vol met plekken van plezier waar ik graag vertoef. Plekken van plezier zijn er … Lees verder →

Smachtend naar een ijsje op het stadsstrand loop ik gehaast langs het Bruïneplein, de toiletartikelen vergeten en hadden we eigenlijk nog wel? Thuisgekomen blijkt van niet. Het hondje gaat gelukkig logeren, maar voor de plantjes is dat geen optie en … Lees verder →

Sommige mensen reizen van A naar Beter, nemen zaadjes mee, kleuren en geuren uit een andere wereld, maar ook pijn, moeite en onbegrip. Sommige mensen hebben het land aan verhuizen, blijven zitten waar ze zitten en conserveren passioneel een nostalgisch … Lees verder →

Ik zweef hier langs oude bekenden met nieuwe verhalen, want dit is de plek waar ik steeds weer terugkom, waar ik welkom ben, me gewaardeerd voel zoals ik ben. Deze plaats is hartverwarmend en warme lucht stijgt op. Dus zweef … Lees verder →

Veenendaal,waar de bebouwde komgeen komma meer is,maar een punt.Bekneld tussen de grenzenvan concurrerende kernenmoet uitbreidingsteeds vakeringebreid worden. Dus al zou men het willen, buiten de kaders denken is hier praktisch onmogelijk. Openingsgedicht bij de voorstelling Ingekaderd tijdens Gilbert on Tour.

fietsen zoals je gebekt bent stap op de fiets zuig je longen vol met lucht en zing uit volle borst als eenzame fietser kromgebogen tegen de wind of veilig achterop bij vader op de fiets terwijl je twee keer met … Lees verder →

van overalsamen in stiltezij aan zij met vreemdenverbonden door een verdrietig verledeneen intens verlangenen sprakeloosheid twee minuten stilstaan bij het monumentbij het einde van de oorlog die in Veenendaal nog geen vrede gaf als vrede ooit is af te dwingen … Lees verder →

thuiskomen in wat mijn thuis eigenlijk nog niet is maar wel zo voelt thuiskomen in elkaars leven elkaars zorgen elkaars ongeduld thuiskomen in voor en regen welkom zijn ongevraagd thuiskomen ik bij jou en jij bij mij zonder sluitingstijd (Voorgedragen … Lees verder →

niks mooier dan jezelf zijn in de ogen van iemand die pas echt van je houdt als je bent wie je bent omdat ze er van overtuigd is dat als jij werkelijk jezelf bent in al je beperking je perfecter … Lees verder →