Verdwenen is het oude veen
Waarmee dit dorpje ooit begon
We groeven ons er dwars doorheen
En vormden zo ons eigen land
Met baggerbeugels in de hand
Waardoor de grond als rook verdween
Het was een zwaar en klein bestaan
Maar kijk zo’n veenwerker eens aan:
De handen vol met blaren
Zit hij, een kleinkind op z’n knie,
Gevangen in melancholie
Wat voor zich uit te staren:
Waar is mijn Veenendaal gebleven?
Hier ligt heel mijn geschiedenis
Ik woonde hier mijn hele leven
Maar kijk hoe het veranderd is!
Toen kwam de kleine nijverheid
Waarbij elk huisje garen spon
Maar die verloor al snel de strijd
Van de sigaren en textiel
Waar veel mee te verdienen viel
De faam ervan was wijd verspreid
Je werkte voor een schamel loon
De lange dagen doodgewoon
Geleid door de sirene
Die tijden zijn voorgoed vergaan
De arbeider, hij laat een traan
Om wat er is verdwenen:
Waar is mijn Veenendaal gebleven?
Hier ligt heel mijn geschiedenis
Ik woonde hier mijn hele leven
Maar kijk hoe het veranderd is!
De industrie heeft plaatsgemaakt
Voor hoogbouw en een winkelhart
Het dorpse zijn we kwijtgeraakt
Geen Scheepjeswol of VSW
Maar campus voor de ICT
Een stad die in zijn voegen kraakt
Met groeipijn en parkeergedoe
Waar gaat het met dit dorp naartoe?
Kan ik het nog vertellen?
En zullen over vijftig jaar
Mijn nu-nog-kinderen elkaar
Dezelfde vragen stellen?
Waar is mijn Veenendaal gebleven?
Hier ligt heel mijn geschiedenis
Ik woonde hier mijn hele leven
En kijk hoe het veranderd is!
Geschreven ter gelegenheid van de Ichthus Cultuurdag 2018 voor het programmadeel ‘Franse chansons en Veense gedichten’. Geïnspireerd door ‘La Montagne’ van Jean Ferrat (en de Nederlandse bewerking ‘Het dorp’ door Wim Sonneveld); je kunt het ook zingen op die melodie.