Spiegel I & II (Beeldend Veenendaal)

Spiegel I

Ik wandel kalmpjes door de galerij
Waar Beeldend Veenendaal is neergestreken
Ik slof van beeldhouwwerk naar schilderij
Totdat ik alle stukken heb bekeken

Tot plotseling mijn ogen blijven steken
Bij één paneel, een beetje buiten het bereik
Een levensgroot portret dat lijkt te spreken
Dit werk geeft van een echte meester blijk

Maar toch, hoe langer ik de plaat bekijk
Hoe meer ik dit portret vind tegenvallen
Want kijk: die oren zijn echt ongelijk
Wat kan zo’n wipneus een gezicht verknallen!

Nu hoor ik achter mij een zacht gegiechel:
Ik staar al vijf minuten in een spiegel

 

Spiegel II

Daar sta je, naast je eigen schilderij
Je kijkt ernaar en voelt je trots en blij
Want tussen al die vormen, al die kleuren
Daar hangt toch mooi jouw eigen kunstwerk bij

Het gaat beginnen! Daar barst door de deuren
De mensenmassa die je werk komt keuren
Hetzij om te bewonderen, hetzij
Om naar een onvolkomenheid te speuren

Je staat erbij, je glimlach is subtiel
Hun scherpe woorden kunnen jou niet treffen
Al voelt het nog zo kwetsbaar, bijna naakt

Dit stukje van jezelf heb jij gemaakt
Zij zullen het waarschijnlijk niet beseffen
Ze kijken in de spiegel van je ziel

 

Voorgedragen bij de sluiting en prijsuitreiking van Beeldend Veenendaal op 8 april 2017.